De hele week houd ik het nieuws al met argusogen in de gaten. Op zaterdag staat er nog een spelletjesavond gepland. De een na de ander zegt af. Het voelt bijna rebels om het toch door te laten gaan. Met z’n vieren hebben we nog een leuke avond, maar iedereen denkt hetzelfde: ‘Dit is voorlopig de laatste sociale activiteit.’ En dat blijkt ook zo te zijn.
Zondag zijn we de hele dag in afwachting van het nieuws dat uiteindelijk om 17.30 bekend wordt gemaakt: de scholen sluiten hun deuren. De kinderen kijken een filmpje, het eten staat op en mijn man en ik kijken in de keuken naar de persconferentie. Nu begint het echt. Ik ben emotioneel, niet omdat ik zelf bang ben ziek te worden, maar voor alle gevolgen die dit gaat hebben. De kinderen zijn niet blij met het nieuws. Ze vinden school leuk en gaan hun klasgenootjes missen. Levi (7) wil dat ik nu thuis de workshop naaien ga geven die hij nu moet missen, maar dat gaat niet lukken: ik heb geen naaimachine.
Na het eten lezen we Psalm 46. Bij God zijn we veilig, we hoeven niet bang te zijn. Het maakt indruk. Wij hoeven niet bang te zijn, want we weten dat het hoe dan ook goed komt. Het voelt niet zo, maar het ís wel zo.
Intussen is de schoolapp ontploft en is er mail van de directeur. Mijn man en ik werken allebei al standaard vanuit huis. Alleen: normaal gesproken lopen er dan geen kinderen om ons heen. Hoe gaan we dit oplossen? We besluiten om de dagdelen af te wisselen en de avonden erbij te werken. Deze periode is te lang om met de laptop werken terwijl de TV aan staat. Er zal toch gerekend en gelezen moeten worden.
Eigenlijk lijkt het me best leuk om de kinderen zelf les te geven. Dan weet ik ook eens wat ze allemaal doen en leren. Ik schrijf wat ideeën op en zie online al van alles voorbijkomen. ’s Avonds komt er hulp uit onverwachte hoek. David (10) zet een gedetailleerd dagprogramma in elkaar. Elke dag komen er 4 werkrondes van 30 minuten en 4 leuke rondes. In de leuke rondes gaan we knutselen, spelletjes doen, bakken, muziek oefenen, lezen en vooruit, ook schoolTV kijken. De werkrondes moeten nog een invulling krijgen. We kunnen wel starten met schrijven, lezen en online rekenspellen, maar hopelijk komt er ook input van de leerkrachten. Tijdens de dag wordt er ook nog twee keer buiten gespeeld. Vanaf 15u zijn ze vrij en gaan we met z’n allen op stap. Ik heb zelf ook echt beweging en frisse lucht nodig, dus dat moeten we echt prioriteit geven, neem ik me voor.
Een eerste planning is gemaakt. Morgen volgt de praktijk. Ik heb er zin in, maar vind het ook spannend. Ik ben benieuwd hoe de komende dagen eruit gaan zien. Wordt vervolgd!