Mijn zoektocht naar stilte begint goed. Ik ga naar een stiltedag: ik dompel mij de hele dag onder in de stilte. Deze dag is meteen na een drukke herfstvakantie gepland. Ik had het niet zo bedacht, maar eigenlijk komt het heel mooi uit: na een week vol actie kan ik even tot rust komen.
Mijn omgeving vraagt zich af of het niet moeilijk is om een hele dag stil te zijn. Maar eigenlijk kijk ik er alleen maar enorm naar uit. Ik weet niet wat ik precies kan verwachten, maar het lijkt me heerlijk om even alleen te zijn met mijn eigen gedachten.
Op zaterdagochtend tuf ik relaxt over een rustige snelweg; dit uurtje stilte heb ik alvast binnen. Aangekomen in Soest, heten Leni en Tineke van Aandachtig leven me hartelijk welkom. Ik trek mijn sloffen aan en een warm vest. We zijn met een groepje van zeven vrouwen van verschillende leeftijden. Allemaal zijn we op zoek naar een hernieuwde verbinding met God en met onszelf.
Tijdens de dag doen we een aantal oefeningen, zoals kloostermeditaties, lichaamsoefeningen en we lezen uit de Bijbel. Ook is er tijd om zelf te lezen, te schrijven, te wandelen en te mijmeren. Het is een fijne combinatie van tijd voor mezelf en me laten inspireren door wat er wordt aangeboden.
Normaal gesproken laat ik me altijd makkelijk afleiden door de mensen om me heen; ik ben erg nieuwsgierig naar de verhalen van anderen. Nu merk ik dat ik dat veel makkelijker kan loslaten, omdat er weinig contact onderling is.
Tijdens de stiltewandeling wordt ons gevraagd om achtereenvolgens te letten op wat we zien, horen, ruiken en voelen. Hierdoor worden mijn zintuigen op scherp gezet en merk ik veel meer op dan normaal gesproken tijdens een wandeling. Het lijkt wel alsof de kleuren feller zijn geworden! Stilte wil dus niet altijd zeggen dat je jezelf moet horen denken. Het kan soms ook inhouden dat je aandacht hebt voor wat er om je heen gebeurt – een eyeopener.
Ik vind het erg mooi om lectio divina te doen; het lezen van de Bijbel terwijl je nadenkt over wat God jou door die woorden op dit moment wil zeggen. Aan het einde van de dag kijken we naar het schilderij van de verloren zoon van Rembrandt en horen het verhaal hierbij. Daarna hebben we tijd om zelf na te denken over wat het schilderij voor ons betekent.
Ik realiseer me opnieuw dat de weg terug naar God altijd vrij is, dat ikzelf degene ben die afdwaalt, druk met duizend andere dingen. Om terug bij God te komen hoef ik niet eerst te lezen, te bidden of te zingen, of een stiltedag te doen. Hij is er altijd. Met dat besef ga ik verfrist en opgeladen weer naar huis. Vol plannen om die stilte in mijn dagelijks leven ook regelmatig te gaan opzoeken …
Hier is rust staat vol opdrachten en oefeningen die je helpen om aandachtig in het hier & nu te leven en daarin God te ontmoeten. Het biedt veel ruimte voor jouw eigen persoonlijke bid-, denk- en doemomenten. De teksten zijn reflecterend en meditatief, maar ook heel praktisch. Onderwerpen zijn balans, focus, natuur, gewoontepatronen, (on)rust, hoop, leven met aandacht, ont-moeten, verwondering en vrede. Wil jij als christelijke multi-vrouw meer met deze thema’s aan de slag, en zoek je daarin naar een positief christelijke insteek? Dan is dit lees- en werkboek echt iets voor jou.